سایه سنگین گوشی‌های هوشمند روی کنسول‌های دستی و بازی‌های کنسولی از مدت‌ها پیش احساس می‌شد اما آیا بازی Raid: Shadow Legends آن نماینده شایسته بازی‌های موبایلی است که خودش می‌گوید؟ امروز در گیمفا به بررسی یکی از پرحرف‌ترین و پربحث‌ترین بازی‌های موبایل امسال می‌پردازیم تا از جقایق مهم بازی پرده برداریم.

این نمای جدید از بازی‌های موبایل، همراه با بخش داستانی و گرافیکی در حد کنسول‌های بازی و شخصیت‌های ویژه حسابی باب شده است. با این یادداشت که پلتفرم این بازی‌ها دارای محدودیت‌های جدی برای ارائه محتوایی در حد کنسول‌های بازی است.

از نمای دور، گوشی‌های هوشمند میزبان هزاران هزار بازی متفاوت در دسته‌بندی‌های متفاوت هستند؛ آن بنده‌خدایی هم که حواسش به گوگل‌پلی و فروشگاه‌های مخصوص بازی‌های موبایل نباشد از قافله عقب مانده است. البته که بازی‌های موبایل واقعاً گاهی باکیفیت و قدرتمند ظاهر می‌شوند؛ ما شاهد عرضه بازی‌های بزرگی برای گوشی‌های هوشمند بودیم که بهینه بودند و تجربه‌های جدیدی رقم زدند. برخی بازی‌ها روی موبایل، جداً خلاقانه بودند و قابل توجه؛ اما این بازی‌ها در قالبی بسته به نام محدودیت ساخته شده‌اند و این موضوع یک واقعیت است. صرف‌نظر از پیشرفت‌های سخت‌افزاری، گوشی‌های هوشمند کنترلرهای بهینه‌ای برای بازی کردن نیستند و مکانیک‌های ساده گیم‌پلی در بازی‌های موبایل، راه این پلتفرم‌های کوچک را از کنسول‌های بازی، و در بیشتر اوقات از رایانه‌های شخصی جدا کرده‌اند. این معادله خیلی ساده‌ است؛ گوشی‌های هوشمند محدودیت‌های جدی سخت‌افزاری و فیزیکی دارند بنابراین بازی‌های موبایلی از مکانیک‌های ساده‌تری برای ساختن گیم‌پلی استفاده می‌کنند و همچنین به‌دلیل ماهیت این بازی‌ها قرار نیست توجه ویژه‌ای برای کیفیت بافت‌ها خرج شود. در عوض، بازی‌های ساده موبایل از این محدودیت‌ها به نفع خود استفاده می‌کنند و تجربه‌های جدید به‌وجود می‌آورند.
این سادگی، زیبایی دنیای بازی‌های موبایل است. بالاخره یک زمانی هم پیش می‌آید که وقتتان زیادی باشد و منتظر یک‌نفر باشید. به‌هردلیلی ممکن است یک‌جا گیر بیفتید و درب‌های آسانسور به رویتان بسته شده باشد یا فارغ از همه این‌ها، یک بازی روی موبایل را واقعاً دوست داشته باشید. مثل زمانی که یک‌نفر بازی‌هایی مثل The Walking Dead یا LIMBO را برای اولین بار اجرا کرد و شیفته زیبایی‌هایشان شد. بعضی اوقات هم ماجرای بازی‌های موبایلی کمی پیچیده می‌شود. بازی Raid: Shadow Legends یکی از بازی‌های جدید برای گوشی‌های هوشمند و جدیداً رایانه‌های شخصی است که حسابی سروصدا کرده و با تبلیغات گسترده تبدیل به یکی از نام‌های محبوب فروشگاه‌های بازی شده است. نمرات نزدیک به ۵ در فروشگاه‌های گوگل‌پلی و اپ‌استور حداقل بخشی از صدای بلند این بازی هستند. بازی جدید استودیوی Plarium یک بازی نقش‌آفرینی آنلاین است که برپایه مبارزات نوبتی بنا شده.
مهم‌ترین بخش در بازی Raid: Shadow Legends تبلیغات است. تبلیغ کردن یک عنوان یعنی معرفی آن به دنیا و این معرفی شامل بهترین ویژگی‌های یک بازی از نظر سازنده می‌شوند. از آنجا که یک بازی موبایل با ویژگی‌های مثبت خود زندگی می‌کند، اگر این بازی نتواند آنچه که در تیزرها دیدیم باشد، یعنی در رسیدن به هدف خود شکست خورده است. بازی مذکور هم از جمله بازی‌هایی است که در بحث تبلیغات، از سرویس‌های ویدیویی گرفته تا شبکه‌های آنلاین بسیار فعال بوده و با بستن قراردادهای قابل توجه به برخی از صاحبان کانال‌های بزرگ اینترنتی، بازی خود را تبلیغ می‌کند. در توضیحات این بازی می‌خوانیم که Raid: Shadow Legends یک بازی واقع‌گرایانه در سبک نقش‌آفرینی به همراه صدها شخصیت متفاوت است که به همراه بخش داستانی بسیار قوی و البته جلوه‌های بصری درحد کنسول‌های بازی، یکی از محبوب‌ترین بازی‌های موبایلی امسال شده است. اگر بازی بخش داستانی دارد، این قسمت چگونه عمل می‌کند؟

هراندازه که در تیزرهای تبلیغاتی، فضای حماسی دنیای بازی خوب ترسیم شده، در اجرا، بازی Raid: Shadow Legends  با یک بخش داستانی به میدان آمده که معادلی خسته‌کننده برای بخش تمرینی است. ماجرای دو شهر که در گذشته در صلح زندگی می‌کردند و اکنون به‌لطف زیاده‌خواهی دوباره به جان یکدیگر افتادند، یا چهار قهرمان که به دنبال یک قطعه خاص به سراغ یک اژدهای گرسنه می‌روند، با راوی‌گری خسته‌کننده و شخصیت‌هایی که اصلاً وجود ندارند، خیلی زود رنگ خود را می‌بازد و در بهترین حالت به اهرم فشاری برای دریافت امتیاز تبدیل می‌شود. معمولاً بخش داستانی در چند بخش مختلف دنبال می‌شود که هربخش شامل استیج‌های مختلف است. با پیروزی در هرکدام از این مراحل، مواد موردنیاز برای ارتقای شخصیت‌ها فراهم می‌شوند. اما سوال اصلی در این است که آیا این بازی به‌دلیل وجود بخش داستانی توانایی خاصی در گفتن داستان دارد؟ پاسخ یک خیر بزرگ است! اگر عاشق داستان در بازی‌های ویدیویی و تماشای جدال‌های دراماتیک میان شخصیت‌ها هستید، متاسفانه Raid هیچ چیزی برای ارائه به شما ندارد. نه شخصیت‌هایی که به‌یادماندنی باشند و نه دیالوگ‌هایی که ارزش و وزن خاصی به بازی بدهند. همان اندک دیالوگ‌های رد و بدل شده میان شخصیت‌ها هم آنقدر ساده و بی‌روح هستند که چند ثانیه بعد از یادتان می‌روند. گاهی هم بین چند مرحله مشخص، یک ویدیوی کوتاه با صدای یک راوی پیر (به احترام کلیشه‌ها) پخش می‌شود تا مثلاً یک حکایت و دلیلی برای این مبارزات وجود داشته باشد؛ چرا که اصلاً گیم‌پلی و داستان ارتباطی با یکدیگر ندارند. اما درهرصورت این قسمت از بازی برای مردمانی با سطح توقع پایین، یک بخش خوب برای یادگرفتن مکانیک‌های بازی است.

کیفیت خوب بافت‌های بازی نسبت به یک بازی موبایل همیشه قابل تحسین است، اما بافت‌های بازی چیزی به تجربه بازیکن اضافه نمی‌کنند.

از جمله مواردی که توسط سازندگان بازی بسیار به آن اشاره می‌شد، کیفیت بالای جلوه‌های بصری در حد کنسول‌های بازی است. البته هیچگاه مشخص نبود که منظور از کنسول‌های بازی دقیقاً کدام کنسول‌ها هستند اما درهرصورت، کیفیت بافت‌های بازی برای یک بازی موبایل بسیار خوب است و یادآور برخی بازی‌های نسل هفتم. حتی در نمای نزدیک، چهره‌ها از وضوح قابل‌قبولی برخوردار می‌شوند.  بازی ما را با صدها شخصیت قابل بازی مختلف آشنا می‌کند. پس از اینکه در ابتدای بازی از میان چهار شخصیت، اولین مبارز خود را انتخاب کردید، یک مسیر طولانی برای بخش داستانی وجود دارد که در چند درجه سختی مختلف دسته‌بندی می‌شود. به جز بخش داستانی، قسمتی به نام dungeon وجود دارد که در آن می‌توانید به همراه پنج نفر از قهرمان‌های درون بازی، به سراغ آیتم‌های قیمتی موجود در مراحل مختلف بروید. این بخش کمی سخت‎تر، جدی‌تر و پرمحتواتر از سابق است هرچند نقشی شبیه به قسمت داستانی را بازی می‌کند.
بازی Raid: Shadow Legends یک بخش PVP برای بازی درمقابل دیگر بازیکنان نیز دارد. قسمتی به‌نام Arena Wars که در آن، بازیکنان باید تیم منتخب خود را برای مبارزه با تیم دیگر بازیکنان به میدان بفرستند. محلی برای سنجش کیفیت تیم و بررسی نقاط ضعف و قوت شخصیت‌های مختلفی که در دسترس دارید. علاوه‌بر همه این‌ها، بخش‌های زمانی با جوایز ویژه مثل Fiction Wars وجود دارند که مراحل مختلف در بازه‌های مختلف برای رکورزدنی حاضر می‌شوند. بازیکنان می‌توانند درکنار بکدیگر تیم‌های مختلفی تشکیل بدهند و به همراه یکدیگر با باس‌فایت‌ها یا دیگر تیم‌ها به رقابت و مبارزه بپردازند.

بازی برپایه مبارزات نوبتی بنا شده است و از یک سیستم شانسی برای راه انداختن مبارزات استفاده می‌کند. پس از انتخاب مبارزان جدید برای تیم خود، معمولاً مکانیک‌های گیم‎پلی به صورت آموزشی درقالب برخی مراحل یا راهنماهای کوچک به بازیکن آموزش داده می‌شوند. مهم‌ترین چیزی که بازیکنان باید بدانند، مثلثی است که از سه عضو جادو، روح و نیرو تشکیل شده. جادو از روح قوی‌تر است، روح از نیرو و نیرو از جادو. یک محوطه امن بنفش نیز وجود دارد که با این سه عضو در ارتباط نیست. هر شخصیت علاوه‌بر حرکات معمولی، ضربات ویژه نیز دارد که پس از استفاده برای مدتی در حالت استراحت قرار می‌گیرند. اما نکته جالب همه این ماجرا، دکمه‌ای است که سازندگان برای مبارزه در این بازی قرار داده‌اند.
مبارزات بازی در بخش‌های خاصی جالب ظاهر می‌شوند، انواع مختلف حملات قابل قبول هستند و تلاش برای ارتقای سلاح‌ها و شخصیت‌ها نیز سرگرم‌کننده است. حتی اگر از این مورد صرف‌نظر کنیم که انیمیشن‌های اکثر شخصیت‌های بازی مشابه یکدیگر ساخته شده‌اند، باید درباره عمق گیم‌پلی صحبت کنیم. به زبان ساده، پس از گذشت مدت مناسبی از تجربه بخش داستانی و قسمت‌های مختلف، کم‌کم مشکلات گیم‌پلی نمایان می‌شوند. تمام کاری که بازیکن باید در جریان مسابقه انجام بدهد، ضربه زدن روی صفحه است برای اینکه تنها اتفاق موجود در بازی صورت بگیرد. بعد از آن، بازیکن متوجه می‌شوید که تنها چیزی که قرار بود به گیم‌پلی بازی عمق بدهد (سیستم جادو، روح، نیرو) کاملاً بی‌فایده است و تاثیری در روند مبارزات ندارد. سازندگان البته برای رفاه حال بازیکنان، فکر این قسمت را هم کرده‌اند و با قرار دادن دو دکمه «بازی خودکار» و یک دکمه برای دوبرابر شدن سرعت گذشتن بازی، رسماً نیاز به بازی کردن را از بین برده‌اند و متوجه خسته‌کننده شدن بازی خود بودند. حالا دیگر بازی Raid: Shadow Legends یک سری اعداد است که در یک نقشه صاف از سمت چپ به راست حرکت می‌کنند و آن اعداد بزرگتر، دوباره بزرگتر می‌شوند و این روند تا بی‌نهایت ادامه دارد. هرچند بخش‌های متعددی در بازی وجود دارند، اما در همه این بخش‌ها بازیکن همین روند را بارها و بارها تکرار می‌کند و سپس به منوی اصلی برمی‌گردد تا با هجوم تبلیغات دیوانه‌وار بازی برای خرید درون‌برنامه‌ای مواجه بشود. همیشه تعداد محدود است و فرصت خرید هم در حال اتمام؛ اگر شما این تعداد از پول را به این قیمت خریداری نکنید کارتان تمام است!

پس از بازگشتن به منوی اصلی تازه ماجرا آغاز می‌شود.

اگر از کسانی باشید که بازی را حداقل یکی دوبار تجربه کرده‌اید، حتماً در ذهنتان مانده است که بعد از بازگشت به منوی اصلی، هربار چه اتفاقی می‌افتد. بازی با تبلیغات پنجره‌ای زیاد و اعصاب‌خردکن مدام شما را به خرید و پرداخت پول دعوت می‌کند. پس از گذشت مدتی، و تجربه مراحل اولیه، تمام اجزای بازی دیگر شما را دعوت به پرداخت پول می‌کنند. انرژی شما تمام می‌شود، باید پول پرداخت کنید تا مسئله انرژی را حل کنید. چراکه واحدی وجود دارد با همین نام که اگر تمام شود، دیگر قهرمانان شما خیلی خسته می‌شوند و نمی‌توانند به مبارزه بروند. همه این‌ها به کنار، وقتی چند سلاح دریافت می‌کنید، برای تعویض یا حتی نگه داشتن یک سلاح یا آیتم باید پول پرداخت کنید! یعنی آنکه بازی تمام تلاش خود را می‌کند تا پول درون بازی را خیلی راحت خالی کند تا شما مجبور باشید برای ادامه بازی پول واقعی پرداخت کنید. تقریباً هرکاری که دربازی انجام می‌دهید هزینه مشخصی دارد. حتی ساده‌ترین مبارزات در بازی هم انرژی زیادی استفاده می‌کنند.
ارتقای سلاح‌ها و آیتم‌ها در بازی‌های دیگر امری بسیار معمول است؛ بازیکن ابزار و مواد موردنیاز را در جریان بازی به‌دست می‌آورد و با خرج کردن آن‌ها آیتم مورد نظر را ارتقا می‌دهد. در بازی Raid اما، برای ارتقای آیتم‌ها باید دوباره و فقط پول (نقره و آیتم‌های متنوع که درواقع یک استفاده دارند) پرداخت کرد که خب این به خودی خود مشکلی نیست. مشکل اصلی از جایی شروع می‌شود که پس از گذشتن از سطح‌های ابتدایی، دیگر ارتقای آیتم‌‌ها به همین سادگی شکل نمی‌گیرد. ارتقای آیتم‌ها کاملاً شانسی و برحسب احتمالات عجیب رخ می‌دهد. بازیکن می‌داند برای ارتقای یک آیتم به یک میزان مشخصی از پول نیاز دارد، آن پول را پرداخت می‌کند و ناگهان متوجه می‌شود پول از دست رفته و آیتم ارتقا پیدا نکرده! به همین سادگی یک روند احتمالی رخ می‌دهد و پول بازیکن تمام می‌شود. این تکنیک، درست همان حقه‌ای است که در دستگاه‌های شانسی و درآمدزایی سراسر دنیا استفاده می‌شود. بازیکن پول پرداخت می‌کند و منتظر می‌ماند تا شانسش بالاخره رو کند و صاحب این دستگاه هم گوشه‌ای استراحت می‌کند! به همین صورت، بخش‌های دیگر بازی مثل قسمت Arena War که بازیکن مقابل بازیکن است، تبدیل به رقابتی ناعادلانه و نابرابر می‌شود که درآن، هرکه پول بیشتری پرداخت کند برنده است.

حتی برای ارتقای شخصیت‌ها، سقفی درنظرگرفته شده که پس از رسیدن به آن، باید پول پرداخت کنید تا دوباره این قابلیت را به‌دست آورید.

بازی Raid: Shadow Legends یکی از بازی‌های پرسروصدای اخیر است که در این نوشتار به بررسی اجمالی قسمت‌های مختلف آن پرداختیم؛ هرچند مجال برای صحبت‌های جدی درباره این شیوه از درآمدزایی، و بازی‌های موبایل رایگان هنوزهم فراهم است. کاربران معروف زیادی از ایمیل‌های زیاد شرکت سازنده برای تبلیغ بازی خود شکایت کرده‌اند و تعدادی از کاربران ناراضی وجود دارند که فکر می‌کنند توسط تیزرهای تبلیغاتی این بازی گمراه شده‌اند. مبارزات درکنار دوستان در قالب تیم‌های بزرگ سرگرم‌کننده است و بخش داستانی بازی باوجود مشکلات خاص خودش می‌تواند نسبت به دیگر بخش‌ها قوی‌تر ظاهر بشود. همچنین با وجود شخصیت‌های متعدد ساعت‌های ابتدایی بازی نجات پیدا می‌کنند و جلوه‌های بصری بازی کیفیت بسیار خوبی نسبت به دیگر بازی‌های موبایل دارند. درهرصورت، برای آن بازی‌باز که توجه خاصی به گذر وقت و روزهایش ندارد و اهمیتی به سیستم شانسی و برپایه پرداخت بازی نمی‌دهد، یا مشکی در رد کردن مبارزات بازی نمی‌بیند، Raid: Shadow Legends می‌تواند یک بازی خوب باشد.