جنرال موتورز قصد دارد با همکاری لاکهید مارتین نسل بعدی خودروی ماه‌نورد را توسعه دهد که در مأموریت‌های برنامه‌ی بازگشت به ماه آرتمیس ناسا استفاده خواهد شد.

در سال ۲۰۱۸ بود که شرکت «تسلا» (Tesla) با همکاری دیگر کمپانی ایلان ماسک، «اسپیس‌ایکس» (SpaceX)، خودروی رودستر را به قلمرو فضا فرستاد. اما در حقیقت این خودروسازی «جنرال موتورز» (General Motors) است که تا کنون نقش پررنگی در مأموریت‌های عملیاتی فضایی داشته است. این شرکت با کمک به توسعه‌ی خودروی ماه‌نورد مأموریت «آپولو ۱۵» (Apollo 15) در سال ۱۹۷۱ میلادی، نخستین خودروسازی بود که در تولید یک خودرو که واقعا در ماه استفاده شد، همکاری داشت.

اکنون در برنامه‌ای که به نوعی بازگشت به دهه‌ها پیش است، جنرال موتورز مشغول همکاری با لاکهید مارتین برای تولید نسل بعدی خودروهای سرنشین‌دار ماه‌نورد است که «وسیله‌ی نقلیه‌ی عوارض ماه» (Lunar Terrain Vehicle) نامیده می‌شوند.

غول صنایع هوافضا، «لاکهید مارتین» (Lockheed Martin) سابقه‌ی نیم قرن همکاری با ناسا بر روی فضاپیماهای انسانی و رباتیک در اعماق فضا از جمله ماه و مریخ را دارد. جنرال موتورز هم به ساخت ماه‌نوردی که در دوران آپولو استفاده می‌شد، از جمله شاسی و چرخ‌های آن کمک کرد.

«آلن وکسلر» (Alan Wexler) معاون ارشد رشد و نوآوری جنرال موتورز گفت: «جنرال موتورز با فناوری و مهندسی پیشرفته برای پشتیبانی از خودروی ماه‌نورد (Lunar Rover Vehicle) که فضانوردان آپولو ۱۵ را بر روی ماه جابه‌جا می‌کرد، تاریخ‌سازی کرده است. اکنون با همکاری لاکهید مارتین و تخصص آن‌ها در زمینه‌ی کاوش فضای دوردست، قصد داریم بار دیگر از فضانوردان آمریکایی در ماه پشتیبانی کنیم.»

نکته‌ی قابل توجه آن است که ماه‌نوردهای قبلی تنها یک رفت‌وآمد ساده را تجربه کرده بودند و فقط ۷.۶ کیلومتر از محل فرود دور شدند. پیمودن این مسافت کوتاه، با توجه به اینکه محیط ماه حدود ۱۱ هزار کیلومتر است، فضانوردان را از دستیابی به نمونه‌های مناطق دورتر باز داشت.

این بار جنرال موتورز و لاکهید مارتین قصد دارند ماه‌نورد مسافت بیشتری را بپیماید. به‌ویژه برای حرکت در منطقه‌ی قطب جنوب ماه که تاریک و سرد است و زمین‌های ناهموارتری دارد، ساخت ماه‌پیما نیاز به فناوری شاخص‌تری دارد. یک فناوری که نخستین فصل کاوش سرزمین‌های تازه در ماه را رقم خواهد زد.

به گفته‌ی «کیرک شیرمن» (Kirk Shireman) دو شرکت با هم همکاری می‌کنند تا ویژگی‌های ماه‌نورد را بهبود بخشند اما مواد دقیق مورد استفاده در ماه‌نورد، برد آن و دیگر توانمندی‌هایی که خواهد داشت، در آینده مشخص می‌شود.

جنرال موتورز همچنین در حال توسعه‌ی سیستم‌های خوکار و خودران برای ماه‌نورد است تا ایمنی و توانایی فضانوردان در جمع‌آوری نمونه و پیشبرد دیگر پژوهش‌های علمی روی ماه را افزایش دهد.

«جفری رایدر» (Jeffrey Ryder) معاون توسعه و استراتژی بخش دفاعی GM گفت: «جنرال موتورز تا سال ۲۰۲۵ بیش از ۲۷ میلیارد دلار در زمینه‌ی حمل‌ونقل الکتریکی و فناوری وسایل نقلیه‌ی خودکار سرمایه‌گذاری می‌کند. ما قصد داریم این تحقیقات را به پروژه‌ی ماه‌نورد هم گسترش دهیم و هم‌اکنون مشغول بررسی شیوه‌ی استفاده از این توانمندی‌ها برای مأموریت‌ها و عملیات خاص مرتبط با برنامه‌ی آرتمیس هستیم.»

جنرال موتورز همچنین از تحقیقات زمینی بر روی باتری‌ها و سامانه‌ی پیشرانش برای توسعه‌ی ماه‌نورد استفاده خواهد کرد و به گفته‌ی رایدر، پیش‌بینی می‌شود که برنامه‌ی ماه‌نورد فرصت‌های تازه‌ای در این صنعت ایجاد کند.

هم‌زمان تویوتا هم با همکاری آژانس کاوش‌های هوافضای ژاپن (JAXA) نخستین خودروی تحت فشار ماه‌نورد را توسعه داده است که با نام «لونار کروزر» (Lunar Cruiser) شناخته می‌شود.

اگر پروژه‌ی مشترک جنرال موتورز و لاکهید مارتین توسط ناسا انتخاب شود، از آن در مأموریت‌های سرنشین‌دار آرتمیس استفاده خواهد شد. نخستین مأموریت آرتمیس یک پرواز بدون سرنشین است که برای ماه نوامبر برنامه‌ریزی شده است. مناقصه‌ی ماه‌نوردها هم احتمالا در سه ماهه‌ی سوم یا چهارم سال ۲۰۲۱ میلادی اعلام شود و ناسا پس از ارزیابی طرح‌های اولیه، با شرکت‌های برگزیده قرارداد می‌بندد.

عکس کاور: طرحی گرافیکی از خودروی ماه‌نورد جنرال موتورز و لاکهید مارتین

Credit: GM/Lockheed Martin

منابع: Tech Crunch, Motor1