برخی از آثار هنری به قدری دوست داشتنی، کامل و جامع اند که حتی پس از گذشت چندین سال از عرضه شان، باز هم به بهانه ای جدید به آن ها رجوع می شود. در دنیای بازی، یکی از این آثار هنری بی نظیر، بازی The Witcher 3: Wild Hunt است. وقتی این بازی در سال ۲۰۱۵ عرضه شد، آنقدر قدرتمند بود که از هنگام عرضه اش تا به امروز که حدود ۵ سال از آن می گذرد، تعداد زیادی از گیمرها آن را کاندید بی برو برگرد بهترین بازی کل تاریخ می دانند. جوری درباره ی The Witcher 3 صحبت می شود که انگار همین یکی دو هفته ی پیش عرضه شده است. در سایت هایی مانند Reddit روزی نیست که موضوع جدیدی درباره ی این بازی پست نشود. بازی هایی هستند که چه گیمرها و چه منتقدین نیازی نمی بینند دست به عصا درباره ی آن ها حرف بزنند و The Witcher 3 یکی از آن بازی هاست. هیچ تردیدی در این نیست که این بازی جزو ۱۰ بازی برتر کل تاریخ بازی های ویدئویی است و همینطور یکی از کامل ترین آن هاست. دنیای ویچر آن قدر بزرگ و پویا بود که گاهی برای باور کردن آن با خود کلنجار می رفتید. کوچک ترین کار، مانند اسب سواری از نقطه ی آ به نقطه ی ب هم در ویچر لذت بخش است. منظره هایی که بازی در مقابل دیدگان شما قرار می دهد مانند تابلوهای نقاشی جذاب و زیبا هستند، داستان بازی از غنی ترین داستان های موجود در صنعت بازی هاست، گیم پلی آن قدر عمیق و لذت بخش است که پس از ۱۵۰ ساعت بازی هم از آن خسته نمی شوید و بازی هیچ بخش آنلاینی ندارد. اگر می بینید الآن همه ی چشم ها به عرضه ی بازی Cyberpunk 2077 دوخته شده و از نظر بسیاری از گیمرها، مورد انتظارترین بازی سال بعد این بازیست، دلیلش The Witcher 3 است. سازنده ی هر دو بازی استودیوی لهستانی CD Projekt Red است، استودیویی که با خلق سری ویچر نشان داد هیچ ابایی از شکستن مرزها ندارد و با ویچر ۳، نهایت جاه طلبی خود را به رخ همگان کشید. با عرضه ی ویچر ۳، موضوع به همان جا ختم نشد به جز خود بازی، اکنون مینی گیم های بازی مثل Gwent و یا عناوین فرعی آن مانند Thronebreaker، حسابی طرفدار دارند و حسابی برای سی‌دی پراجکت رد سودآوری می‌کنند. می توان بدون هیچ تعارفی گفت که این شرکت به هر پروژه ای دست می زند، آن پروژه تبدیل به طلا می شود و دیگر می توان اسماً و رسماً آن را جزو یکی از سطح بالاترین شرکت های بازی سازی در کل تاریخ قرار داد.

با عرضه ی ویچر ۳، موضوع به همان جا ختم نشد به جز خود بازی، اکنون مینی گیم های بازی مثل Gwent و یا عناوین فرعی آن مانند Thronebreaker، حسابی طرفدار دارند و حسابی برای سی‌دی پراجکت رد سودآوری می‌کنند. می توان بدون هیچ تعارفی گفت که این شرکت به هر پروژه ای دست می زند، آن پروژه تبدیل به طلا می شود و دیگر می توان اسماً و رسماً آن را جزو یکی از سطح بالاترین شرکت های بازی سازی در کل تاریخ قرار داد.

بازی Thronebreaker: The Witcher Tales که در ادامه نقدی کوتاه از آن را تقدیم حضورتان خواهیم کرد، عنوانی است که در سال ۲۰۱۸ برای PC، PS4 و Xbox One و در اوایل امسال برای کنسول دستی نینتندو سوییچ عرضه شد و اکنون به تازگی نسخه ی iOS آن نیز منتشر شده تا هر گیمری که آیفون یا آیپد دارد نیز بتواند از این بازی زیبا لذت ببرد. واقعیتش این است که عرضه ی Thronebreaker برای iOS، یک تصمیم بسیار هوشمندانه به نظر می رسد، چرا که ماهیت این بازی کاملاً با یک بازی موبایل همخوانی دارد. خوشبختانه بازی بدون هیچ مشکل خاصی روی دستگاه های اپل به اجرا در می آید و به جز داغ کردن برخی دستگاه های قدیمی تر به دلیل سنگین بودن بازی، به هیچ مشکل دیگری موقع بازی کردن در این دستگاه ها برنخواهید خورد. از آنجایی که بازی قبلاً برای PC و کنسول‌های دیگر مورد نقد و بررسی گیمفا قرار گرفته، در این مقاله بیشتر سعی داشته ام به ویژگی های نسخه ی جدید اشاره کرده و از تکرار خودداری کنم. در ادامه با من، گیمفا و نقد Thronebreaker: The Witcher Tales همراه باشید.

داستان به قدری خوب روایت می شود که فوراً متوجه می شوید فرعی بودن این عنوان، هیچ تاثیری روی ذهن های خلاق بازی سازان CD Projekt Red نگذاشته و به همان ظرافتی که ویچر ۳ را برایتان تعریف کرده بودند، Thronebreaker را نیز تعریف خواهند کرد.

داستان بازی به زمان دومین جنگ نیفلگارد باز می گردد. این جنگ در ویچر ۳ به طور کامل روایت نمی شود، اما در کتاب های Andrzej Sapkowski، خالق داستان ویچر، به آن اشاره می شود. شخصیت اصلی داستان، ملکه ای به نام Meve است که بر دو قلمرو Rivia و Lyria فرمانروایی می کند. او پس از مدت ها دوری از سرزمین خویش، اکنون به آن بازگشته است، اما اوضاع آنقدرها هم در سرزمینش خوب نیست. بنابراین Meve دوباره دست به کار می شود و به جنگ دزدها و دشمنان دیگر می رود. داستان به قدری خوب روایت می شود که فوراً متوجه می شوید فرعی بودن این عنوان، هیچ تاثیری روی ذهن های خلاق بازی سازان CD Projekt Red نگذاشته و به همان ظرافتی که ویچر ۳ را برایتان تعریف کرده بودند، Thronebreaker را نیز تعریف خواهند کرد. دیالوگ های کاراکترها خیلی وقت ها با انتخاب شما پیش می رود. البته این انتخاب ها به گستردگی انتخاب های ویچر ۳ نیستند (طبیعتاً!)، اما برای عنوانی مانند Thronebreaker کاملاً کافی اند. به جز این، داستان بازی سورپرایزهایی مانند دیدن گرالت در میانه های داستان برایتان دارد که آن را جذاب تر هم می کند. همه ی این ها یک طرف، صداگذاری بی نظیر کاراکترها هم از طرف دیگر، باعث می شود به محض آغاز بازی، معتادش شوید. به خصوص اگر از طرفداران بازی اصلی بوده باشید. کل بازی هم چیزی حدود ۲۵ الی ۳۰ ساعت زمان می برد که برای یک بازی گوشی بسیار عالی است و از همه جهت یک بازی کامل به شمار می رود.

بخش Exploration از گیم پلی مانند یک بازی استراتژیک/ ماجرایی/ مدیریت منابع عمل می کند، اما با تم ویچر. یادتان باشد که وقتی چیزی به ویچر مربوط باشد، معنایش این است که کلی انتخاب و کلی آپشن برای نقش آفرینی در اختیارتان خواهد بود. Thronebreaker هم در نوع خود یک RPG تمام عیار است و شاید بتواند گفت قوی ترین عنوان نقش آفرینی است که تا به حال به دنیای بازی های موبایل قدم گذاشته.

گیم پلی بازی بسیار جذاب و سرگرم کننده است و از دو بخش اصلی تشکیل شده که هر دو بخش آن بسیار قدرتمند ظاهر شده اند. بخش اول بخش Exploration یا گشت و گذار در محیط است که بیشتر به منظور جمع کردن یک سری منابع مانند چوب و طلا و سرباز صورت می گیرد. از این منابع برای ساختن برخی کارت ها استفاده خواهید کرد، اما به جز آن در بخش هایی از بخش Exploration نیز به دردتان خواهد خورد. برای مثال وقتی اوایل بازی دارید از مسیری رد می شوید، کنده ی درختی راه شما را گرفته است. با خرج کردن بخشی از این منابع می توانید آن را از پیش رویتان بردارید. خوبی این سناریوها این است که انتخاب را خیلی اوقات به خودتان می دهد. اینکه چگونه می خواهید منابع تان را خرج کنید، بیشتر به خودتان بستگی دارد. این بخش از گیم پلی مانند یک بازی استراتژیک/ ماجرایی/ مدیریت منابع عمل می کند، اما با تم ویچر. یادتان باشد که وقتی چیزی به ویچر مربوط باشد، معنایش این است که کلی انتخاب و کلی آپشن برای نقش آفرینی در اختیارتان خواهد بود. Thronebreaker هم در نوع خود یک RPG تمام عیار است و شاید بتواند گفت قوی ترین عنوان نقش آفرینی است که تا به حال به دنیای بازی های موبایل قدم گذاشته. در آیفون و آیپد، بخش Exploration بازی به این شکل است که برای رفتن از نقطه ای به نقطه ی دیگر، نقطه ی مورد نظر را Tap می کنید و برای جمع آوری منابع، انگشت خود را روی آن منبع فشار خواهید داد. همین قدر ساده ولی بسیار لذت بخش. البته وقتی به بخش مدیریت منابع می رسید، منوهای بازی می توانند کمی مشکل ساز شوند. صفحه ی آیفون طبیعتاً از صفحه ی مانیتور و یا تلویزیون کوچک تر است و این جابجا کردن و مدیریت برخی آیتم ها را گاهی مشکل ساز می کند. البته تجربه ای که روی iPad داشتم، برخی از مشکلات کوچکی صفحه را برطرف کرد، اما برای دیوایس های کوچک تر، این اشکال ممکن است برخی جاها اذیت کننده باشد.

بخش دوم گیم پلی، مربوط به مبارزات آن می شود که در واقع همان Gwent است. اگر ویچر ۳ را بازی کرده باشید، به خوبی با مینی گیمی به نام Gwent در بازی آشنایی دارید. مینی گیمی که گاهی ممکن بود ساعت های طولانی را صرف آن کنیم، چون آنقدر خوش ساخت، کامل و اعتیادآور بود که آدم دلش نمی آمد از پایش بلند شود. بار دیگر شما را دعوت می کنم تا به عظمت ویچر ۳ فکر کنید که تنها یک مینی گیمش، یک بازی کامل است! اگر تا حالا Gwent را بازی نکردید، قوانین بازی زیاد پیچیده نیست. شما در دو ردیف باید به شکل نوبتی با حریفتان، کارت هایی را بازی کنید که به منزله ی سربازان شما هستند. هر کدام از این کارت ها قابلیتی دارند که روی کارت های شما، حریفتان و یا روی امتیاز کلی بازی تاثیر می گذارد. اما بعد از رد کردن چند بازی اول، تازه به استراتژی عمیقی که در این بازی کارتی نهفته پی خواهید برد. بازی هایی مانند Hearthstone و Gwent با عمق خود می توانند چنان هیجانی برای بازیباز به ارمغان بیاورند که حتی بسیاری از بازی های اکشن از انتقال آن هیجان به او عاجزند. در Gwent اینکه کدام کارت را کِی بازی کنید، کدام را در کدام ردیف قرار دهید، کدام کارت در ترکیب با کدام کارت دیگر ترکیب کنید تا سهمگین ترین ضربه را به دشمن وارد کند و …، همگی باعث می شوند که Gwent تبدیل شود به یک بازی اعتیادآور و بی نظیر که تا مدت های طولانی درگیر آن خواهید بود. در نسخه ی iOS، بازی کردن با کارت ها حتی راحت تر از نسخه ی PC و نسخه های کنسولی است.

اگر تا حالا Gwent را بازی نکردید، قوانین بازی زیاد پیچیده نیست. شما در دو ردیف باید به شکل نوبتی با حریفتان، کارت هایی را بازی کنید که به منزله ی سربازان شما هستند. هر کدام از این کارت ها قابلیتی دارند که روی کارت های شما، حریفتان و یا روی امتیاز کلی بازی تاثیر می گذارد. اما بعد از رد کردن چند بازی اول، تازه به استراتژی عمیقی که در این بازی کارتی نهفته پی خواهید برد.

به جز این ها، Thronebreaker در کل نیز بازی بسیار زیبایی است. طراحی هنری بازی و میان پرده های آن عالی اند و هیچ بخشی از این طراحی بی نظیر در پورت iOS قربانی نشده و همگی به همان زیبایی نسخه ی کنسولی در نسخه ی iOS نیز موجودند. موسیقی های بازی نیز یکی از یکی زیباتر و حماسی ترند و کاملاً در انتقال حال و هوای بازی اصلی موفق هستند.

به طور کلی، Thronebreaker تجربه ای ناب و منحصربفرد بر روی سیستم iOS است و این بازی از روز اول هم داد می زد که یک بازی موبایل عالی می شود. اگر از طرفداران ویچر هستید که هیچ نیازی به توصیه ی من برای تهیه ی این بازی ندارید و احتمالاً همین حالا دارید از آن لذت می برید، اگر ویچر را بازی نکرده اید، باز هم می توانید از این بازی نهایت لذت را ببرید و یک بازی عالی را تجربه کنید.